'Conspiracy'
De Parade 2005
een man opent de poorten van zijn verbeelding, eindelijk. Voorzichtig zegt hij ‘ja’ tegen het leven. Hij ontketent een wervelstorm van gebeurtenissen. Het leven biedt blijkbaar maar één keus: alles of niets. Wanhopig zoekt de man een weg terug, naar zijn bestaan zoals hij het kende.
Jan Boiten:
"Ik wil theater maken dat verschillende disciplines combineert: film, theater, dans, muziek van nu. Het resultaat mag je benoemen als ‘opera meets videoclip’. En dat dan zonder dwingende verhaallijnen, zonder noodzaak tot chronologie, eerder (en liever) wil ik via associaties tot een eindresultaat komen. Mijn voorstellingen zijn als een wandeling door een stad. Wat je ziet, dat zie je. Wat je mist, mis je. Maar één ding staat vast: jijzelf als toeschouwer zal degene zijn die de voorstelling tot een geheel maakt. Wie mijn ideale toeschouwer is? Iemand die zich openstelt, ruimte laat voor interpretatie, iemand die de zaak vertrouwt en met zich laat spelen en kan leven met een zekere vaagheid. Wat ik mijn bezoekers mee wil geven is een verwondering. Het plezier in de dubbelzinnigheid van de dingen. Niks is zoals het is. Het is maar vanuit welke hoek je het bekijkt. Is dat erg? Welnee. Juist als de zaken niet helemaal duidelijk zijn, worden al je zintuigen wakker. Ik werk voor ogen, oren en onderbuik. Het moet bruisen, een hele voorstelling lang."Hans Dagelet:
"Naturalisme of psychologie in theater interesseren me niet. Theater is voor mij een verdichting van de werkelijkheid. Tegen de werkelijkheid kunnen we toch niet op. Vandaar mijn interesse in stilering en het fysieke. Muziek is de overtreffende trap van taal."
Jacob ter Veldhuis:
"Zoals in veel van mijn werken zijn ook in ‘The Conspiracy’ de tragedie van het aardse bestaan en het verlangen naar een al dan niet bereikbare hemel terugkerende thema’s. Audiosamples van gesproken woord geven de schaduwkant van de moderne samenleving weer. Ik weef ze aaneen tot een soort hedendaagse aria’s, waarin de emotie vaak vulgair maar altijd authentiek is. Het ‘echte’ leven vind ik op straat. De ontreddering van junks, hoeren, zwervers en gedetineerden grijpt me naar de keel, maar bijvoorbeeld ook de aan waanzin grenzende hysterie van moderne televisiedominees. De soundtrack bevat stemmen van illustere figuren zoals Chet Baker, Dexter Gordon, Nat King Cole, Nina Simone, Jesse Jackson en Rev. Donnie Swaggart."
Nanine Linning:
Dans of beweging zijn de uitkomst als taal ontoereikend is. Lichaamstaal is universeel en visualiseert het onbenoembare. In plaats van een gesproken monoloog moest het een fysieke vertaling van het verhaal worden. De bewegingen visualiseren de gedachten van de hoofdpersoon, de beweging is er in plaats van tekst."Muziek: Jacob ter Veldhuis
Regie / scenografie: Jan Boiten
Regie / choreografie: Nanine Linning
Spel: Hans Dagelet
De scènefoto’s zijn gemaakt door Stephan van Hesteren, naamsvermelding verplicht, zie www.hummelinckstuurman.nl.
Hummelinck Stuurman Theaterbureau
telefoon (020) 6164004 fax (020) 6124341 email info@hummelinckstuurman.nl
website www.hummelinckstuurman.nl (met wisselende webcolumn)
Muziektheater
-
Schuld of onschuld - De Droommoord
-
Liefdesles
-
Een man een man
-
De vloer op
-
Kiki Schippers - Meer
-
Wim Daniëls - Koken met taal
-
Ronald Snijders - Een avond met mij
-
Anne Neuteboom - Hit me baby one more time
-
Thijs van de Meeberg - Meer dan mogelijk
-
Vlamousse - Saampies
-
Pieter Verelst - AMAI
-
Patrick Nederkoorn - Hoogtij (try-outs)
Volg ons